Florence Nightingale (Florence, 12 mei 1820 – Londen, 13 augustus 1910) was een Engels sociaal hervormer, statistica, mystica en grondlegster van de moderne verpleegkunde.

Stukje geschiedenis Wikipedia.

Levensloop

De jonge Nightingale had, als intelligente en goed opgeleide dochter uit een zeer welgestelde Engelse familie, alle troeven in handen voor succes in de betere kringen. Als tiener echter hoorde ze de “stem van God” en wist ze dat ze niet het lege bestaan wenste te leiden van de aristocratie maar het lot van de armen, zieken en gewonden wilde verbeteren. Als protest tegen de beperkingen die haar daarin in die tijd als vrouw werden gesteld, schreef ze een feministische klassieker: Cassandra. Dit boek beïnvloedde onder meer de filosoof John Stuart Mill en schrijfster Virginia Woolf.

Ondanks sterk verzet van haar familie, deed Nightingale ervaring op in het verzorgen van zieken. Verpleging als vak moest nog uitgevonden worden. Korte tijd bracht ze door in het diaconessenhuis in het Duitse Kaiserswerth en bij de zusters van St. Vincent de Paul in de buurt van Parijs. Na haar terugkomst in Engeland legde zij zich toe op de reorganisatie van een klein ziekenhuis in Londen. Ze is bekend geworden als de grondlegger van de moderne verpleegkunde, maar haar belangrijkste bijdragen leverde ze achter de schermen.

Krimoorlog

Toen tijdens de Krimoorlog William H. Russell, de correspondent van het Engelse dagblad The Times, melding maakte van mensonterende toestanden onder de zieke en gewonde Britse soldaten, bood Florence Nightingale, als 34-jarige verpleegkundige, haar diensten aan.

Gesteund door minister van oorlog Sidney Herbert vertrok Nightingale aan het hoofd van een groep van 38 verpleegsters naar Scutari (de oude naam voor een stadsdeel in het Aziatische deel van Istanboel, thans Üsküdar). Met geduld, tact en vooral veel organisatievermogen wist zij orde in de hospitaalafdeling van de Selimiye-kazerne te scheppen en bereikte dat de verzorging van gewonden aanmerkelijk verbeterde. Toch stierven juist in haar ziekenhuis relatief de meeste soldaten. Ze drong aan op een onderzoek, waaruit bleek dat een defecte riolering de oorzaak was. Hier heeft ze haar leven lang een sterk besef van het belang van hygiëne (“de dienares van de beschaving”) aan overgehouden. Het duurde echter even voordat ze de ontdekking van tijdgenoot Louis Pasteur, dat infecties door bacteriën worden veroorzaakt, accepteerde.